Μας αρέσει να πιστεύουμε στην εκ φύσεως καλοσύνη των ανθρώπων και ότι κανένας δεν γεννιέται κακός, αλλά η ζωή και η κοινωνία τον κάνουν κακό κάποια στιγμή στην πορεία. Ωστόσο, σύμφωνα με τον γνωστικό νευροεπιστήμονα Κρίστιαν Τζάρετ, υπάρχουν επιστημονικά ευρήματα τα οποία αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι έχουμε πολλές φυσικές ροπές σε αρνητικές συμπεριφορές.

Τα ευρήματα αυτά αναφέρονται παρακάτω:

1.     Αντιλαμβανόμαστε τις μειονότητες και τους αδύναμους ως λιγότερο ανθρώπους. Έρευνες έχουν καταδείξει ότι οι αντίθετοι προς την αραβική μετανάστευση τείνουν να βλέπουν τους Άραβες και τους μουσουλμάνους ως λιγότερο εξελιγμένους ανθρώπους, οι νέοι βλέπουν ως λιγότερο ανθρώπους τους ηλικιωμένους και τόσο οι άντρες, όσο και οι γυναίκες δεν αντιμετωπίζουν τις μεθυσμένες γυναίκες ως ανθρώπους.

2.     Αισθανόμαστε χαιρεκακία από πολύ μικρή ηλικία. 6χρονα παιδιά είναι διατεθειμένα να πληρώσουν προκειμένου να δουν κάποιον να τιμωρείται.

3.     Πιστεύουμε ότι στους ανθρώπους αξίζει η κακή τους μοίρα. Η πλειοψηφία μας όχι απλά δεν συμπάσχει με τις δυσκολίες των άλλων, αλλά φαίνεται να θεωρεί ότι δίκαια έχουν πάθει ό,τι έχουν πάθει. Χαρακτηριστικά είναι παραδείγματα, όπως «ας δούλευε και ας έκανε οικονομία» για τους φτωχούς και «να μην έβγαινε έξω με αυτά τα ρούχα» για θύματα βιασμού.

4.     Είμαστε κοντόφθαλμοι και δογματικοί. Καταλήγουμε να πιστεύουμε ακόμα περισσότερο στην άποψη μας, όταν ο άλλος μας έχει δώσει ακράδαντα επιχειρήματα ότι κάνουμε λάθος, επειδή θεωρούμε ανώτερη τη δική μας αντίληψη για τα πράγματα. Αντιλαμβανόμαστε τα αντίθετα στην άποψη μας επιχειρήματα ως ένα είδος επίθεσης και υποτίμησης προς την αίσθηση ταυτότητας που έχουμε.

5.     Είμαστε ηθικοί υποκριτές, δηλαδή δικαιώνουμε, επιβραβεύουμε ή κρίνουμε πολύ ελαφρά έως και καθόλου μία κακή πράξη (π.χ. αγένεια προς έναν άλλο οδηγό) όταν την πραγματοποιούμε εμείς ή τα αγαπητά μας, ενώ όταν πρόκειται για κάποιον άλλον άνθρωπο, μπορούμε μέχρι και να ξεκινήσουμε έναν ηθικό μονόλογο για το πόσο ανήθικη και κατακριτέα είναι ακριβώς η ίδια πράξη.

6.     Όλοι αναπτύσσουμε ανήθικες συμπεριφορές. Κατά την περιήγηση μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η απουσία των περιορισμών που βιώνουμε στις διαπροσωπικές μας επαφές και η δυνατότητα ανωνυμίας αυξάνουν την τάση μας προς ανήθικη συμπεριφορά όπως το τρολάρισμα διαδικτυακά.

7.     Μας έλκουν οι άνθρωποι με «σκοτεινές» προσωπικότητες. Αρκετοί άντρες και γυναίκες έλκονται από άτομα με χαρακτηριστικά της «σκοτεινής τριάδας»: ναρκισσισμός, ψυχοπάθεια και μακιαβελισμός.

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή όλοι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί εκ φύσεως. Ο Χριστός δίδαξε: « 21 μέσα από την καρδιά των ανθρώπων πηγάζουν οι κακές σκέψεις, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, 22 κλοπές, πλεονεξίες, πονηριές, δόλος, ακολασία, φθόνος, βλασφημία, αλαζονεία, αφροσύνη. 23 ΄Ολα αυτά τα κακά πηγάζουν μέσα από τον άνθρωπο και τον κάνουν ακάθαρτο» (Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον 7:19-23).   

Ο προφήτης  Ησαΐας  διακήρυξε ότι η ανθρώπινη «καρδιά είναι απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη» (Ησαΐας 64:6), ενώ ο Απόστολος Παύλος δίδαξε ότι είμαστε «εκ φύσεως τέκνα οργής» (Επιστολή προς Εφεσίους 2:3). «Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε στον κόσμο η αμαρτία και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος. ΄Ετσι εξαπλώθηκε ο θάνατος σ’ όλους τους ανθρώπους, γιατί όλοι αμάρτησαν» (Επιστολή προς Ρωμαίους 5:12).  Μετά τον κατακλυσμό, ο Θεός διακηρύττει ότι «ο λογισμός της καρδιάς τού ανθρώπου είναι κακός από τη νηπιότητά του» (Γένεσις 8:21).

 Ο άνθρωπος δεν γίνεται κακός όταν κάνει κακές πράξεις, είναι εκ φύσεως κακός για αυτό και προβαίνει σε κακές πράξεις. Για παράδειγμα, ο άνθρωπος σύμφωνα με την Αγία Γραφή δεν γίνεται ψεύτης όταν αμαρτάνει, είναι ψεύτης εκ φύσεως, για αυτό και ψεύδεται. Η Αγία Γραφή διδάσκει πως δεν πρέπει να διαχωρίζουμε την ανθρωπότητα σε καλούς και κακούς ανθρώπους, αλλά σε όσους ακολουθούν και αγαπούν τον Θεό, αναγνωρίζουν ότι είναι αμαρτωλοί, έχουν μετανοήσει για τις αμαρτίες τους και βασίζουν την συμφιλίωση τους με τον Θεό μόνο στο πρόσωπο και το έργο του Ιησού Χριστού πάνω στον σταυρό του Γολγοθά, αλλά και στην ανάσταση Του από τους νεκρούς και σε όσους δεν ακολουθούν και αγαπούν τον Θεό και απορρίπτουν την θυσία του Ιησού Χριστού ως την μόνη ικανή να τους συμφιλιώσει με τον Πατέρα Θεό. Με άλλα λόγια, η Αγία Γραφή χωρίζει τους ανθρώπους υπό μία έννοια σε μετανοημένους και αμετανόητους αμαρτωλούς. Όλοι αμαρτάνουμε. Με τη δύναμη του Θεού όμως μπορούμε να συγχωρεθούμε και θεραπευτούμε από τις καταστροφικές συνέπειες της αμαρτίας εφόσον μετανοήσουμε, επειδή ο Χριστός τιμωρήθηκε για τις παραβάσεις μας και αναστήθηκε για τη δικαίωση μας (Ρωμαίους 4:25).