Σε νέα επίπεδα ρεκόρ έχει εκτιναχθεί το παγκόσμιο χρέος, αγγίζοντας σχεδόν τα 300 τρισεκατομμύρια δολάρια. To Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών μάλιστα αναφέρει ότι το άθροισμα του χρέους, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται το δημόσιο, των νοικοκυριών, των τραπεζών και των επιχειρήσεων, στα τέλη Ιουνίου είχε αυξηθεί κατά 4,8 τρισ. δολάρια, φθάνοντας στα 296 τρισ. δολάρια, δηλαδή είχε διαμορφωθεί κατά 36 τρισ. δολάρια υψηλότερα από τα προ πανδημίας επίπεδά του.
Την ίδια στιγμή έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας («Στατιστικές για το Διεθνές Χρέος 2022») καταγράφει δραματική αύξηση του χρέους των κρατών με μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του θεσμού, οι μισές από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου αντιμετωπίζουν ήδη οξύ πρόβλημα ως προς την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους τους ή κινδυνεύουν να το αντιμετωπίσουν τη στιγμή μάλιστα που ολοκληρώνεται η Πρωτοβουλία για την Αναστολή της Εξυπηρέτησης του Χρέους της G20, που προσέφερε στις φτωχότερες χώρες ανακούφιση από την καταβολή τοκοχρεολυσίων.
Η πατρίδα μας είχε το δεύτερο υψηλότερο έλλειμμα στην Ευρωζώνη και το υψηλότερο χρέος το 2020. Η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2010, όταν το χρέος της ήταν 301 δισ. ευρώ. Το χρέος της Ελλάδας όμως σύντομα θα είναι 354 δισ. Το υψηλό ποσοστό χρέος είναι ευάλωτο σε διακυμάνσεις της αγοράς και ανόδους επιτοκίων, οι οποίες αργά ή γρήγορα μπορεί να επέλθουν. Το ελληνικό χρέος πάντως έχει πολύ χαμηλό ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης (κάτω από 15% του ΑΕΠ μέχρι και το 2030) και αναχρηματοδότησης, αφού οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων βρίσκονται εδώ και περίπου 2 χρόνια σε ιστορικά χαμηλά και μακριά μέση περίοδο αποπληρωμής που φτάνει τα 21 χρόνια.
Ανησυχητικοί παράγοντας αποτελούν η πανδημία, η αποδιοργάνωση των εφοδιαστικών αλυσίδων, τα μέτρα προστατευτισμού, ο πληθωρισμός, η ενεργειακή κρίση, η δημογραφική γήρανση, το ισοζύγιο τρέχουσων συναλλαγών, τα αρνητικά επιτόκια και το υψηλό ιδιωτικό χρέος της οικονομίας.
Η Αγία Γραφή αναφέρει πως όλοι οι άνθρωποι έχουμε ένα πνευματικό χρέος ενώπιον του Θεού, επειδή γεννιόμαστε αμαρτωλοί (Εφεσίους 2:3, Ψαλμός 51:5), έχουμε απορρίψει τον Χριστό ως τη μόνη γέφυρα συμφιλίωσης με τον Πατέρα Θεό και παραβιάζουμε τον Θείο νόμο συστηματικά. Ούτως ή άλλως, «όποιος τηρήσει όλες τις διατάξεις του νόμου και παραβεί μία, θεωρείται παραβάτης όλου του νόμου» (Ιάκωβος 2:10).
Ακόμη και να αμαρτάναμε 10 φορές την ημέρα, θα είχαμε παραβιάσει τον θείο νόμο 300 φορές τον μήνα, 3.600 φορές τον χρόνο και 295.200 φορές με βάση το μέσο προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα που αγγίζει τα 82,1 χρόνια. Σύμφωνα με την Αγία Γραφή παραβιάζουμε ολοκληρωτικά και συστηματικά τον Θείο νόμο, καθώς κανείς μας δεν μπορεί να τηρήσει τις 10 εντολές (Γαλάτας 3:19, Ρωμαίους 3:19-20), να αγαπήσει τον Θεό με όλο του το είναι και τον πλησίον του ως σευατόν. «Εις πολλά πταίομεν άπαντες» (Ιάκ.3:2, 2:10). Για αυτό χρειαζόμαστε σωτηρία από την αμαρτία.
Ο Θεός στον σταυρό, ενώ είμασταν πνευματικά νεκροί εξαιτίας των αμαρτιών και της ειδωλολατρίας μας, «μάς ζωοποίησε μαζί με το Χριστό. Μας συγχώρησε όλα τα παραπτώματα. Κατήργησε το χρεόγραφο με τις διατάξεις του, που ήταν εναντίον μας, και το έβγαλε από τη μέση καρφώνοντάς το στο σταυρό» (Κολοσσαείς 2:14). Επιπρόσθετα, μας έδωσε τη δικαιοσύνη Του που λογίζεται στο δικό μας επουράνιο προσωπικό πνευματικό λογαριασμό. «Εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού» (Β΄Κορινθίους 5:21).
Οι αμαρτίες μας είναι πλήρως συγχωρημένες και δεν λογαριάζονται πλέον εναντίον μας. Ο Χριστός όχι μόνο συγχωρεί τις αμαρτίες μας και εξαλείφει την ενοχή και τιμωρία μας, αλλά μας δικαιώνει και αθωώνει. Μας ανακηρύσσει δίκαιους (Ρωμαίους 3:24-25) και μας συμπεριφέρεται σαν να έχουμε εκπληρώσει πλήρως το νόμο και το θέλημα του Θεού. Η δικαίωση δεν αφορά τον ατελή βαθμό της εσωτερικής μας αλλαγής, αλλά την τέλεια δικαιοσύνη, υπακοή, θυσία και αξία του Χριστού. Η δικαίωση μας δεν είναι ανταμοιβή ή επιβράβευση, αλλά ένα δώρο του Θεού, επειδή είναι «πλούσιος σε έλεος και έχει απέραντη αγάπη» (Εφεσίους 2:4).
Ας ευχαριστούμε, λοιπόν, το Θεό για την ανεκδιήγητη δωρεά του (Β΄ Κορινθίους 9:15) και ας ενεργούμε ως πρεσβευτές του Θεού (Β΄Κορινθίους 5:18-20), καλώντας τους ανθρώπους να συμφιλιωθούν μέσω του Χριστού. Ο Χριστός και μόνο μπορεί να σβήσει το χρέος μας έναντι του Θεού, εφόσον μετανοήσουμε και εμπιστευτούμε το δικό Του πρόσωπο και έργο στον σταυρό του Γολγοθά.